Nie będę ukrywał, byłem i jestem od zawsze fanem tej serii. Jak tylko zagrałem w demo pierwszego Kingdomino (wydało je wtedy Games Factory Publishing), to wiedziałem, że szykuje się rodzinny hit. Tak też się stało i doczekaliśmy się kolejnego polskiego wydania (od FoxGames), dodatku, kolejnej części, a teraz przyszła pora na kontynuację serii w czasach prehistorycznych. Od razu wam powiem – jest dobrze, a nawet bardzo dobrze.
Od pierwszej rozgrywki zakochałem się w tej grze. Za młodu z wypiekami na twarzy zalewałem woskiem lub wylepiałem plasteliną kapsle, przyklejałem do nich flagi i wyruszałem ze swoim odpowiednio dotartym kolarzem na podwórkowe trasy „Wyścigu Pokoju”. Te emocje od razu powróciły po pierwszej rozgrywce we „Flamme Rouge”, a z każdą kolejną coraz bardziej zadurzałem się w tym świetnie oddającym emocje kolarskich wyścigów tytule, który w tym roku wyda po polsku FoxGames jako „Wielką Pętlę”. Ja jestem już od kilku tygodni szczęśliwym posiadaczem własnej wersji angielskojęzycznej, do której dokupiłem dodatek „Pogoda” („Meteo”) i od tej pory moi kolarze maja już sporo kilometrów w nogach. Czytaj dalej
Wakacje, wyjazdy albo po prostu granie na balkonie/tarasie. W takich sytuacjach najlepiej sprawdzają się gry kompaktowe. U nas zasadniczo najlepiej sprawdzają się gry karciane. Zarówno te minimalistyczne (np. R), jak również te obszerniejsze, ale które za to można z powodzeniem spakować kilka do jednego pudełka. Dzisiaj w ekspresie dwie nowe gry tego typu, które zagościły z sukcesem na naszym stole – „W Cieniu Tronu” i „Multiuniversum„.
Informacja o transferze Jarka Basałygi i jego przejściu z FoxGames do Trefla zelektryzowała nasze środowisko na równi z jego wcześniejszym opuszczeniem Egmontu. Zapewne nie tylko dla mnie jest to osoba, która bezpośrednio jest odpowiedzialna za rozkwit naszego hobby, jaki możemy obserwować w ostatnich latach. Nie byłbym sobą, gdybym nie poprosił Jarka o skomentowanie tej sytuacji. Oczywiście rozmawiamy nie tylko o tym, bo korzystając z okazji postanowiłem zadać mu kilka pytań, które już kiedyś spisałem sobie na tego typu okazję.
Autor gry mnie ostrzegał „Tycjan to jest wredna gra. Pamiętaj o tym grając z Monią. Spoko Piotr, my w grach nie mamy dla siebie litości i Monia zna mnie od tej strony„. Okazuje się, że nawet mnie, który poznał już naprawdę trochę gier, można jeszcze w planszówkach zaskoczyć.